kule tapiokowe

Jak kule tapiokowe stały się ulubionym dodatkiem do bawełnianego herbatnika

Kule z tapioki są znane od XIX wieku. Wówczas tapioka była produktem spożywczym na całym świecie i zdobyła popularność w różnych częściach globu, takich jak Afryka, Azja i Ameryka Południowa. Ludzie cieszyli się nią na różne sposoby. Herbata bąbelkowa została wynaleziona w Tajwanie w latach 50. XX wieku przez człowieka o imieniu Liu Han-Chieh. Ludzie kochali to połączenie gorącej herbaty z zimnym skondensowanym mlekiem słodzonym cukrem. Kilka lat później do herbaty dodano kule tapiokowe, a powstałe w ten sposób nowe dzieło było konsumowane jako herbata bąbelkowa w wielu państwach azjatyckich. Herbata bąbelkowa jest dziś sprzedawana w większości sklepów i kawiarni na całym świecie. Od dzieci po dorosłych wszyscy skierowali się ku temu ulubionemu deserowi.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego kule tapiokowe są tak miękkie i lepkie? Jest na to naukowe wyjaśnienie! Tapioka pochodzi z rośliny maniokowej. Gdy gotuje się ten skrobienny, przekształca się on w małe kulki. Co jednak czyni te kule tak wyjątkowymi? Posiadają one interesującą cechę zwaną wiskoelastycznością. To pozwala im być rozciągliwymi i wracać do pierwotnej postaci - jak gumka do włosów! Jest to ciekawa właściwość, która powstaje ze względu na długie łańcuchy cząsteczek w skrobi. W obecności ciepła i wody te łańcuchy gelatynizują się (co oznacza, że bez denaturacji, która je rozbijałaby, pozostają długie), tworząc gąbczasty materiał znany jako kule tapiokowe.